Σελίδες

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Nα 'μασταν πάντα παιδιά...

Πόσες φορές το έχω ευχηθεί αυτό...
Και να πεις ότι η παιδική μου ηλικία ήταν τέλεια, οκ. 
Όμως και πάλι, τα παιδιά είναι ξέγνοιαστα και όλοι προσπαθούν να τα απομακρύνουν από τυχόν προβλήματα.
Τα βλέπεις να χαμογελάνε και νιώθεις ότι το εννοούν πραγματικά, όχι σαν κάτι ''μεγάλους'' που βρωμάνε απο μακριά υποκρισία και ψέμα επιδιώκοντας την κοινωνική αποδοχή. Αυτή την αποδοχή, που μοιάζει με εξονυχιστικό έλεγχο του ΣΔΟΕ τα μικρούλια την έχουν γραμμένη, βασικά δεν ξέρουν τι είναι. 
Και τώρα λοιπόν που πλησιάζω στην πόρτα ''Μέλλον'' με πιάνει μια μεγάλη νοσταλγία και αφήνω το μυαλό μου να ταξιδευει, να φτιάχνει ιδανικές αναμνήσεις σαν ταινία του Hollywood. 
Δεν θέλω να πάω σε κλαμπ και καφετέριες, θέλω βόλτα στο πάρκο και παιχνίδια στη θάλασσα. 
Αλλά τώρα τα πάντα πρέπει να έχουν σχέση με την ενηλικίωση, το σεξ, τις επερχόμενες εξετάσεις του χρόνου...
Όχι, δεν έχω φόβο για τις ευθύνες που έρχονται, δεν ψάχνω τρόπο να τις αποφύγω (και δεν νομίζω να υπάρχει), απλά νιώθω το μέλλον μου σαν ένα μεγάλο βάρος που προκαλεί ασφυξία...

4 σχόλια:

  1. Και οι μεγαλύτεροι από μας το ίδο ευχόμαστε να μασταν πάαααααααααντα παιδιά ή έστω να είχαμε μια χρονομηχανή και να επιστρέφαμε πίσω όταν ζόριζαν τα πράγματα!!Η λύση νομίζω μία είναι,αν και δεν την έχω πετύχει,να μην φορτώνουμε τη καμπούρα μας πολλα προβλήματα και βάρη που δεν αντέχουμε συγχρόνως!!!
    Ουυυυφ!!!Με έκανες να μελαγχολήσω!!Ευτυχως έχεις τους φοίνηκες από πίσω και με ηρέμησες!!ΧΑΧΑ!!!

    Σε χαιρετώ και αν θες πέρνα μια βόλτα από τη δική μου τη γειτονιά!!Θα χαρώ να τα λέμε και από εκεί!!

    http://parembassi.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρασκόλνικωφ για μένα η λύση είναι να απολαμβάνεις στο έπακρο την κάθε στιγμή. Αν κάποιος έχει ζήσει μια υπέροχη παιδική ηλικία (όχι τέλεια, απλά με πολλές ωραίες εμπειρίες) μπορεί πιο εύκολα, με γεμάτες μπαταρίες να προχωρήσει στη ζωή του. Εγώ για διάφορους λόγους -κυρίως φόβο για το άγνωστο- ήμουν κάπως στατική και τώρα προσάθώ να το φτιάξω σκεπτόμενη ότι σε 15 μήνες δεν ξέρω ουτε καν που θα ζω, τι θα κάνω, αν θα έχω λεφτά να σπουδάσω.

      Διαγραφή
  2. Είμαι κι εγώ σε μια παρόμοι κατάσταση δυστυχώς...
    Το θέμα είναι να ξέρεις τι θέλεις και τότε το μέλλον θα αρχίσει να φαντάζει πιο όμορφο παρόλο που θα είναι και πάλι δύσκολο...
    Καληνύχτα=)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. rainmaker αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν ξέρω τι θέλω! Μου αρέσουν πολλά πράγματα και αν έπρεπε να διαλέξω τώρα σχολή-επάγγελμα θα διάλεγα μια από τις 6-7 σχολές που μου αρέσουν πολύ βέβαιη ότι θα το μετανιώσω στο μέλλον. Ζηλεύω άπειρα τους φίλους μου που έχουν αποφασίσει τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Εγω με βλέπω απλά ως μια πολύ καλή μαθήτριαα που μπορεί να μαζέψει 18500++ μόρια και δεν ξέρει τι να τα κάνει.

      Διαγραφή